Played on 2003/11/30

As written by the hand of Phaedra

202 AD - 9 november, 373 AR (vervolg)

Terwijl we terugliepen naar de herberg had ik het idee dat we gevolgd werden. Ik kon echter niks zien, en Aidan ook niet. In de herberg aangekomen toverde Aidan zichzelf onzichtbaar en vertrok door een zijdeur. Ik begreep dat hij buiten ging speuren naar onze eventuele achtervolgers, en zette mezelf op de stoel bij het, intussen behoorlijk geslonken, haardvuur. Na niet al te lange tijd ging de voordeur open en kwam een man in een bruine mantel binnen. Hij had de kap op, en ik kon niet direct zijn gezicht zien. De deur haperde toen de man binnenkwam, en ik bedacht me dat dat Aidan wel eens zou kunnen zijn. Aldus gedekt sprak ik de man aan, die mij begroette met mijn voornaam! Ietswat verbouwereerd vroeg ik zijn naam, die meester Tirtak was. Na wat gevraag over en weer werd duidelijk dat meester Tirtak een broeder in de leer van Faria was, en dat hij onze groep had gezocht. Hij wist wel het één en ander van onze belevenissen, maar niks van de tijd dat wij in het Moonlight Forest hebben rondgelopen.
Ik verteld hem niks over Aidan, en ging de rest van de groep halen, die boven lag te ronken. Ik vertelde het gebeurde aan Irtek, die ietswat gepikeerd leek over het feit dat we zonder zijn medeweten naar de tempel waren gegaan. Op zich had hij daar een punt — waarom had ik dat niet verteld. Ik vertelde hem dat Tirtak niets van Aidan zijn aanwezigheid af wist. Dit vond hij niet echt netjes, maar hij begreep het wel. We besloten om beneden wel te vertellen dat Aidan aanwezig was. Beneden aangekomen zagen we dat Aidan zichzelf al had laten zien en in gesprek was geraakt met meester Tirtak.
We bespraken de huidige staat van de Seven Lordships. Tirtak is blijkbaar hogepriester hier in Rhennis, en heeft zijn gemeente als protest tegen de politiek van heer Dlahortay meegenomen naar een dorpje buiten Rhennis. Tirtak keek erg op dat er een weg liep tussen Rhennis en Telsa, al verklaarde het ook het 'verdwijnen' van groepen Meltimen uit Siovale.
Samen formuleren we een plan: Tirtak kan twee dingen doen: helpen door een ritueel uit te voeren waarin we vragen waar het tweede deel van de scroll is, of contact opnemen met Pythia. Daarvoor moeten we wel op gewijde grond staan en Tirtak vertel tot mijn schok dat de tempel in Rhennis geschonden is! Het opnieuw inwijden hiervan kost meerdere maanden. Ik vroeg of we wellicht in het Orakel hulp kunnen vragen. Dat weet Tirtak niet, maar wel kunnen we daar het ritueel uitspreken of Pythia bereiken. Het probleem is echter dat er vele ondoden zijn die de omgeving onveilig maken... veel meer dan 4 maanden geleden. Hier zullen we ons op moeten voorbereiden.
We vertrekken morgen naar het Orakel. Broeder Tirtak zal meegaan, samen met twee andere broeders.

203 AD - 10 november, 373 AR

Enkele uren na het middageten kwamen we vandaag bij het dorpje aan waar de gemeente zijn toevlucht had gezocht. We vertrokken vrij rap weer nadat we de twee broeders hadden opgepikt. Ze heten trouwens Andil en Draba — de één een brede, stevige kerel, de ander een lange slungel. Ze zijn niet echt spraakzaam.

205 AD - 12 november, 373 AR

Ik ben helemaal doodop na dat grote gevecht vanmiddag. Niet zozeer van het vechten, maar meer door het doorgeven van de krachten van Faria, en het reinigen van de tombe. Ik voel me smerig, en het is een soort vuil wat niet weggaat door een bad, mocht ik dat bij de hand hebben.
We hadden tot een uur of twee doorgereisd door de heuvels rond het Orakel toen we in de verte de heuvel met daarop het hutje konden zien. We ging in slagorde lopen en werden extra voorzichtig. Niet al te lang daarna zagen we een enorm grote horde ondoden op ons afkomen: skeletten, zombies, en andere gedrochten. Ik klemde mijn tanden op elkaar en reed verder, ondertussen een aanvalsplan bedenkend. De grond was dor en doods — niks zou hier groeien.
Het gevecht duurde uiteindelijk minder lang dan ik had gevreesd, al werden Crhel en het paard van Bertus lelijk geraakt door de leven-zuigende aanvallen van de ondoden. Bertus liet met zijn zeis van zich spreken, soms zelfs twee of drie wanstaltige vijanden neerslaand in één vloeiende beweging. Aidan schoot pijl na pijl trefzeker in de lichamen van zombies, die daardoor nauwlijks gehinderd leken. Hij zong ondertussen een bemoedigend lied, en ik denk dat dat heeft geholpen. Ondertussen werd Crhel bijna ingesloten, al beet hij flink van zich af. Maar ik durf te stellen dat we het niet hadden gered als we geen hulp hadden gehad van Faria en haar priesters. De broeders Tirtak, Andil en Draba focusten, meer nog dan Irtek en ik, op het vernietigen van de ondoden door de kracht van Faria te laten spreken. Skelet na skelet zeeg ineen of verdween in een wolk van stof terwijl Irtek's daylight ons pad verlichtte in de plotselinge duisternis.
Zelf was ik niet heel erg handig bezig. Ik moet duidelijk meer oefenen met mijn lans, die ik door een plotselinge beweging van Pegasus in de grond plantte en niet in de zombie waar ik op mikte. Daarna ging het beter en mepte ik enkele skeletten in elkaar met mijn vlegel terwijl ik er op volle vaart langs galoppeerde.

Na het gevecht hebben Irtek en ik onder leiding van Tirtak de heuvel gereinigd. Blijkbaar was het een tombe of zoiets! Dit duurde vrij lang, al was Tirtak verheugd dat ik wat zilverstof had om het proces te versnellen. Ook hebben we de wonden verzorgd van Bertus' paard en Crhel. Sommigen hiervan waren vreemd zwart, of juist groen etterend.

206 AD - 13 november, 373 AR

Vanochtend was de tempel weer op de plek waar hij eerder verschenen was. We gingen naar binnen, maar in plaats van de lange weg naar de tempel kwamen we nu na het voorportaal gelijk in de tempel. Vreemd, al stond ik er niet al te lang bij stil. Blijkbaar gelden hier andere wetten.
We werden ontvangen door de twee elfen die we maanden terug hadden ontmoet. Zij waren erg geinteresseerd in onze plannen en wilden ons zeker helpen. Verder hebben we het ritueel van lokalisering voorbereidt. Wellicht krijgen we vannacht een visioen dat ons helpt, maar anders verliezen we in ieder geval niet nog meer tijd.

207 AD - 14 november, 373 AR

Afgelopen nacht hebben we geen visioenen gehad, niemand van ons. We hebben toen het ritueel uitgevoerd. Dit was erg moeilijk en we kregen weinig informatie. Het enige wat we nu meer weten is dat het tweede deel van de scroll is, 'in de stad daar waar twee rivieren bij elkaar komen.'

First session (Irtek)	Previous session (Phaedra)	To index
			Next session (Irtek)