Played on 2003/12/21

As written by the hand of Phaedra

221 AD - 27 november, 373 AR (vervolg)

Vannacht slapen we weer in het klooster van Ragten, op onze oude kamers. En das maar goed ook, want ik ben nogal moe. Nogal weinig slaap gehad vannacht.
Onze 'ontsnapping' uit het paleis ging erg soepel, en we kwamen na korte tijd aan in de herberg. Hier stellen we Firash voor aan de rest, en maken we een plan om het kistje, de staf en Firsa ongemerkt uit de stad te krijgen. We besloten om ons op te splitsen: Bertus en ik gingen alvast naar het klooster, terwijl de rest achter bleef en 's avonds zou vertrekken. En zo gebeurde het ook. Bertus en ik kwamen zonder problemen in het klooster, waar we hartelijk werden ontvangen. We transporteerden het kistje door de ringen, en gaven het aan de broeders om het te laten onderzoeken. Die kwamen na een tijd terug met de mededeling dat ook zij er niet veel verder mee kwamen.
Ik ga nu slapen, maar als het goed is komen Aidan, Crhell, Irtek en Firash zometeen ook hier.

222 AD - 28 november, 373 AR

En we zijn weer op pad, dit keer weer naar Gort Rinahel. Gisternacht kwam Crhell en de rest inderdaad aan. Ze hadden wat moeten klooien met onzichtbaarheid om Firash onopgemerkt de stad uit te krijgen. En ze hadden een kapitein van de wacht omgekocht. Met 30 goudstukken. Ja, inderdaad — die man hoeft voorlopig niet meer te werken. Ook wilde Aidan gisteren midden in de nacht nog plannen gaan maken. Hij had overdag nog geslapen hoorde ik van Crhell, en was dus overactief. Tja.

Het vreemdste vanochtend was dat het kistje, wat dus niet open kon en waarvan de broeders hadden gezegd dat ook zij het niet open konden maken, open ging. Bertus liep er op af, en deed het open. Ik snap het niet... echt niet. In het kistje zaten de volgende dingen:

• het tweede deel van de scroll!
• een zwarte ring met een menselijk doodshoofd als relief, die erg koud aanvoelt (abjuration, met een beetje necromancy)
• een amulet van een lachend gezichtje (divination)
• een sleutel (alteration)
• een dolk met een doorzichtig lemmet (rood dooraderd) en een edelsteen op de punt van het handvat (necromancy)
• een tand (niet magisch)
• een leeg flesje (wel magisch, maar geen idee op welke manier)
• een lok blond haar, met een groenige glans (ook magisch, geen idee hoe)

Nadat we dit allemaal hebben onderzocht nemen we afscheid van de broeders, en gaan we op weg naar Gort Rinahel.

225 AD - 1 december, 373 AR

Vandaag slapen we weer in In Shinta Tinne, onder de bescherming van de elven. Ik begin me zowaar bijna thuis te voelen.
We zijn vandaag over het Path of Birches naar het dorp gelopen. We kwamen daar een schim tegen, die volgens Aidan wel eens de geest van zijn overleden vrouw Imoria kon zijn. Ik was nogal van streek hierdoor, maar Bertus en Crhell vonden dat ik me aanstelde. De schim kon niet echt met ons communiceren, maar was ons ook duidelijk niet kwaad gezind. Ze volgende ons op onze weg.
Toen we in het dorp aankwamen waren we gelijk 'the talk of the town', zoals ze in het Desert Kingdom zeggen. Iedereen was erg verheugd om ons te zien, zeker toen ze hoorden dat we de scroll gevonden hadden. En ze waren trouwens niet zo huiverig over Imoria — sterker nog, ze waren blij dat één van de 'verloren zielen' was teruggekeerd. Gort Rinahel vertelde dat Imoria waarschijnlijk nog zaken op Aarde had die ze nog niet had afgemaakt, en dat dat waarschijnlijk met de scroll te maken had.
Gort Rinahel kan ons helpen met de scroll en het uitvoeren van het ritueel dat er in staat. Ze moet nog wel ingrediënten verzamelen.
Nog twee opvallende dingen: Bertus kan opeens Elfs! Hij had het eerst niet door, maar opeens praatte hij gewoon mee met de elven, en verstond hij ook alles. Vreemd. En Aidan's dochtertje Sharina is hier! Geweldig toch? Ik geloof niet dat ze Aidan gaat loslaten voorlopig. Of Aidan haar, wat dat betreft.

P.S. ik kom er net achter dat Crhell de ring heeft omgedaan. Stommerik, ik had hem nog gewaarschuwd. Zijn hand is nu zo koud als de ring zelf, maar voor de rest schijnt het mee te vallen.

226 AD - 2 december, 373 AR

Deze ochtend begon al met een verrassing: er was opeens een duidelijk en goed begaanbaar pad naar het zuiden. Gort Rinahel vertelt dat ze het bos hierom had gevraagd. Er zijn intussen ook meer elfen aanwezig in het dorp. In de loop van de reis kwamen er bovendien nog meer bij, zodat we uiteindelijk met iets van 200 elven rondlopen. Aidan mekkert nog wat over 'onopvallend' maar wordt genegeerd. En terecht, want deze mensen kunnen terug naar hun stad. Na vele jaren.
Verder onderzoek ik de ring van Crhell nog iets meer. Volgens Faria is de ring niet echt evil, maar ik weet nog steeds niet wat het wel doet. En we zijn er achter dat dat amulet van Bertus hem Elfs doet snappen en spreken. Is dat in ieder geval opgelost.

227 AD - 3 december, 373 AR

Omdat Crhell, Aidan, Berus, Irtek en ik op paarden rijden en de elfen lopen hebben wij de rol van scouts op ons genomen. We zagen in de verte een enorme rookwolk, niet ongelijk aan degene die we eerder hier in de buurt zagen. We reden er op af, en we kwamen aan bij de resten van een dorpje. Het was voor een groot deel afgefikt. Geen enkel teken van leven meer. Er waren ook geen tekens van strijd, dus ik sta voor een raadsel. Ik ontdekte nog een soort brandstapel, met daarop mensenlijken. Ik kon ook hier geen sporen van strijd vinden, dus of deze mensen nou levend of dood waren toen ze in het vuur werden gegooid? Net als we het dorp uitrijden en ons weer bij de elven willen voegen, valt me een zwart vlaggetje op dat bij de weg staat. Fier wapperend in de wind deed het me ergens aan denken... Aidan begon een raar verhaal over ene piraat Zwartbaard, maar dat kapten we snel af. We voegden ons weer bij de elfen, maar die wisten ook van niks. Ik heb de wacht in verhoogde staat van paraatheid gebracht.

First session (Irtek)		To index
	Previous session (Bertus)
			Next session (Aidan)