Handouts

Handouts during the campaign

Looking forward

Je staat op de brug van jullie schip, de Sanie Almal 2. De brug is helemaal donker, het enige licht wat je ziet is dat van de controls en door het raam van de Eye of Anubar, de uiterst gevaarlijke asteroïden zwerm recht vooruit. Opeens gaat er een heftige trilling door het hele schip! Een meteoriet heeft de romp geraakt! Er klinken een paar alarm geluiden van de controls en het schip is eventjes niet onder controle. Je ruikt verbrande elektronica. Gelukkig lukt het om het schip te stabiliseren waarmee ook de alarm geluiden stoppen. Als je weer goed naar buiten kan kijken zie je eindelijk je doel: het enorme ijs transportschip Orun II, dat recht op de Eye of Anubar afgaat. Meteen daarop wordt de Sanie Almal 2 weer geraakt door een andere meteoriet. Je hebt geen tijd te verliezen – het is nu of nooit…

Maar hoe kwamen jullie hier? Daarvoor moeten we eerst 2 dagen terug in de tijd...

The story begins!

Veel geluid, veel licht, en veel mensen in beweging – de drukte van Ozone Plaza verstikt je bijna. Het geroep van de merchants, aapjes die tegen elke passant aan praten en luid schreeuwende predikers vechten om je aandacht. Boven de menigte zie je oude neon advertentieborden voor producten die al lang weer vergeten zijn. Een hovertaxi land nogal lomp aan de rand van de plaza, en raakt daarbij een aantal mensen nog net niet. Het levert een hoop gevloek op, samen met wat rot fruit dat naar de piloot gegooid wordt. De lucht ruikt naar verbrand plastic en adana barbeque. Een lichte mist van arrash is blijven hangen in het steegje waar jullie staan.

Dit is Coriolis! Voor velen is dit het hart van de Horizon, maar de hele scène zou zich ook zomaar op een bazaar op Algol of Dabaran kunnen afspelen. Het enige wat weggeeft dat je je op een space station bevindt zijn de balken van de romp die hoog boven je zichtbaar zijn als plafond.

“Jullie daar!” Een oude vrouw met een zwaar doorrookte stem staat opeens voor jullie. Ze is gebogen over haar wandelstok en is bedekt met lappen stof in allerlei kleuren. Donkere ogen in een gerimpeld gezicht kijken je aan. “Jullie zijn gebrandmerkt!” sist ze. “Pas op – zij is terug. Dood en verderf volgen haar waar ze ook gaat!”. Haar handen beginnen te trillen, en ze zwaait met haar wandelstok. “Mogen de Icons jullie bijstaan. Jullie zullen alle hulp nodig hebben die je kan krijgen!” Ze draait zich om en is meteen opgeslokt in de menigte. Voordat je de tijd hebt gehad om goed over haar woorden na te denken, schrik je van een signaal van de tabula van Zayd.