Gespeeld on 2006/02/05

Geschreven door Grace

Woensdag 7 December, 1881

Het was weer een ochtend zoals altijd in de Lodge. Ik lag lekker warm op de schoorsteenmantel. Ernst aaide fijn mijn vacht terwijl hij de Foggy London Times las. Ik keek mee en het viel me op dat Peeping Tom alweer had toegeslagen.

Even later kwam Richard Heaton de kamer binnen. Ook hij begon de krant te lezen en keek een beetje bezorgd. Even later begon hij een gesprek met Ernst. Het bleek dat 3 dagen geleden zijn dochter en tante waren lastig gevallen terwijl ze van de opera naar huis gingen. Het figuur dat hun lastig viel had ook gele ogen net zoals ze Peeping Tom in de krant beschreven. Gelukkig schreeuwde tante Hortensia zo hard, dat de aanvaller vluchtte. Eerder die avond was er nog iets vreemds gebeurd. Tijdens een feest een tijd voor de opera had de dochter een man ontmoet, genaamd William. Hij was schijnbaar geinteresseerd in haar. Hoewel ze duidelijk liet merken dat zij niet geinteresseerd was, bleef hij heel opdringerig doen en haar lastig vallen.

Daarna was het tijd voor een lekkere lunch, en ik ging op zoek naar een muis. Nadat dit gelukt was, besloot ik Elise op te zoeken. Zij was natuurlijk in de bieb te vinden en daar ging ik even haar gezelschap houden. Net toen ik dorst begon te krijgen, kwam de butler met een schaaltje melk aan. Soms ben ik erg blij met onze butler.

Nadat ik een hele tijd bij Elise had gezeten ging ik een beetje rondzwerven door oost Londen. Daar zijn namelijk meer muizen te vinden dan in west Londen. Enkele uurtjes en muizen verder liep ik rustig over een schuurtje. Toen sprong ik opeens van schrik opzij. Er was iets en snel draaide ik me om om te kijken wat het was. Maar ik zag alleen een donkere schaduw wegspringen en verdwijnen in de mist. Daarna bekeek ik de plek waar hij geland was en in de dakpan zag ik een klauwafdruk. Ik besloot om menselijk te worden zodat ik de dakpan mee kon nemen. Voorzichtig klom ik van het natte dak af en belandde in de straten van west Londen.

Hmm, van de ene kant was het natuurlijk niet zo verstandig om hier alleen in menselijke vorm rond te lopen. Maar gelukkig kwam ik even later Ernst tegen. Ik vertelde hem wat me was overkomen en ik liet hem de dakpan zien. Samen liepen we naar de Lodge.

Daar serveerde de butler een lekkere maaltijd (melk en vis!). Ook Lyle voegde zich bij ons aan tafel en ik besloot om Elise ook maar even te halen.

Lyle vertelde dat hij op onderzoek was uitgegaan naar de verdwijning van gisteren. Hij had de boom bekeken (de tak waarop Peeping Tom zat was op 3.5m hoogte!). Daarna was hij gaan praten met de slachtoffers. Het bleek dat ook deze vrouw eerder een ontmoeting had gehad met ene William. En zij werd ook door het lastig gevallen. Voor de rest was het dus een tenger donker figuur met felgele ogen. Het was onduidelijk of het menselijk was. Daarna is hij nog eventjes in de buurt gaan rondsnuiven. De sporen roken niet geheel menselijk, en zoiets had hij nooit eerder geroken.

Ernst vertelde dat op straat een vrouw van lichte zeden was besprongen. Het donkere figuur verdween binnen enkele tellen uit het zicht toen de politie ter plekke verscheen. Het enige wat de vrouw kon uitbrengen was 'Die gele ogen!'. Hoe hij verdwenen was, was eerst onduidelijk, maar later vond Ernst een spoor op het dak. Het moest een hele goede klimmer zijn geweest, of, wat ik denk, dat hij met gemak enkele meters hoog en ver kan springen. Wat zou het toch zijn wat door de straten van Londen ronddwaalt.

Toen liet ik de dakpan met klauwafdruk aan Elise zien. Zij herkende de klauwafdruk niet en besloot snel op onderzoek uit te gaan in de bieb. Het eten vergat ze helemaal en ik besloot het mee te nemen naar de bieb, zodat ze niet verhongerde.

Session Log Navigation					Index
Grace:			Top of page
Elise:					Latest
Lyle:				Next